Każdy niepełnoletni zawodnik i jego rodzic powinien pamiętać, iż maksymalny okres umowy o reprezentowanie takiego zawodnika z agentem piłkarskim FIFA nie może przekroczyć dwóch lat.

W zakresie maksymalnego okresu obowiązywania umowy o reprezentowanie przepisy FIFA i PZPN są bezwzględnie. Niedopuszczalne jest przedłużenie tego dwuletniego maksymalnego terminu wyłącznie poprzez zawarcie nowej umowy o reprezentowanie. W praktyce chodzi o sytuacje, w której po zawarciu dwuletniej umowy o reprezentowanie zawierana jest po pół roku kolejna nowa umowa o reprezentowanie na kolejne dwa lata. Ponadto warto wskazać, iż każde postanowienia dotyczące automatycznego lub jednostronnego przedłużenia okresu obowiązywania umowy o reprezentowanie poza maksymalny okres dwóch będzie uznane za nieważne.

Takie uregulowanie umów o reprezentowanie zawieranych pomiędzy agentem piłkarskim FIFA a niepełnoletnim zawodnikiem oznacza, iż są to umowy zawierane na czas określony nie dłuższy niż dwa lata. Nie ma możliwości zawszeć umowy o reprezentowanie niepełnoletniego zawodnika na czas nieokreślony. Kluczowe jest więc wskazanie w umowie jej okresu obowiązywania z zastrzeżeniem, iż nie może to być okres dłuższy niż dwa lata.  Umowa zawarta na czas określony oznacza, iż strony umawiają się na współpracę na jasno i klarownie określony czas. Wcześniejsze zakończenie takiej współpracy może nastąpić poprzez zawarcie przez obie strony porozumienia o rozwiązaniu umowy albo wypowiedzenie umowy z ważnej przyczyny.

Przepisy PZPN jasno wskazują, iż: „umowa o reprezentowanie może zostać rozwiązana w dowolnym momencie przez każdą z jej stron, jeżeli istnieje ku temu uzasadniony powód (ważna przyczyna).” Warto podkreślić, iż w przypadku, gdy umowa jest wypowiadana bez ważnej przyczyny to strona umowa, która tak wypowiada umowę jest zobowiązana do zrekompensowania drugiej stronie wszelkie szkody powstałe z przedwczesnego zakończonej współpracy. Zgodnie z przepisami PZPN: „uzasadniony powód (ważna przyczyna) do wypowiedzenia Umowy o reprezentowanie istnieje wtedy, gdy od strony nie można już racjonalnie oczekiwać, zgodnie z zasadą działania w dobrej wierze, kontynuowania stosunku umownego przez uzgodniony okres.”. Jednocześnie przepisy PZPN literalnie wskazują, iż w przypadku odebrania lub zawieszenia licencji agenta piłkarskiego FIFA czy też prawomocnego orzeczenia wobec agenta piłkarskiego FIFA zakazu udziału w jakiejkolwiek działalności związanej z piłką nożną lub kary dyscyplinarnej - zawodnik będzie mógł wypowiedzieć umowę o reprezentowanie ze skutkiem natychmiastowym z ważnej przyczyny.

Bazując na orzecznictwu sądów powszechny należy wskazać, iż ważnymi powodami mogą być zarówno zjawiska o charakterze powszechnym, np. zmiana stosunków społecznych i gospodarczych, zmiana regulacji prawnych, jak również czynniki odnoszące się indywidualnie do stron, np. nieudzielenie przez agenta piłkarskiego FIFA istotnej informacji o przebiegu negocjacji. Co do kwestii uznania utraty czy braku zaufania jako ważnego powodu, należy uznać, iż uzasadnienie wypowiedzenia w takim trybie powinno wynikać z przyczyn, które są obiektywnie uzasadnione i weryfikowalne. Na tle przeanalizowanego orzecznictwa i doktryny, zwróciłem uwagę, iż wątpliwości części komentatorów budzi daleko idący pogląd Sądu Apelacyjnego, który uznał, iż „nawet subiektywne tylko odczucie dającego zlecenie o niewłaściwej współpracy z przyjmującym zlecenie jest wystarczającym powodem do wypowiedzenia umowy, a brak zaufania można uznać za powód ważny” (wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 12 października 2012 roku, sygn. akt I ACa 450/12).