W mediach często mówi się o transferze zawodnika na podstawie klauzuli odstępnego. Warto więc przedstawić młodym piłkarzom oraz ich rodzicom znaczenie tego pojęcia – najlepiej na przykładzie z życia piłkarskiego.

12 lipca 2019 r. FC Barcelona poinformowała, że wpłaciła 120 milionów euro klauzuli odstępnego Antoine'a Griezmanna. Francuz podpisał z katalońskim klubem pięcioletni kontrakt i wydawało się, że jedna z najdłuższych sag transferowych w końcu dobiegła końca, a prawnicy sportowi chociaż raz będą mogli spać spokojnie. Nic bardziej mylnego – jeszcze tego samego dnia Atletico wydało oficjalny komunikat, twierdząc, że piłkarz doszedł do porozumienia z FC Barceloną, zanim jego klauzula spadła z 200 do 120 milionów euro, w praktyce domagając się od katalońskiego klubu dodatkowych 80 milionów euro.

„Antoine Griezmann, za pośrednictwem swojego prawnika, zerwał jednostronnie umowę z Atlético Madryt po tym, jak FC Barcelona wpłaciła w imieniu swoim i piłkarza 120 milionów euro klauzuli w siedzibie LaLigi. Atlético Madryt uważa, że kwota ta nie jest wystarczająca, ponieważ oczywiste jest, że piłkarz doszedł do porozumienia z FC Barceloną, zanim jego klauzula spadła z 200 do 120 milionów euro. Również przed tą zmianą ogłosił on, że odejdzie z klubu. Miało to miejsce 14 maja” – mogliśmy przeczytać w oficjalnym komunikacie stołecznego klubu.

Główną linią ofensywy Atletico jest założenie, że porozumienie między FC Barceloną i Griezmannem zostało zawarte na długo przed zmniejszeniem się klauzuli odstępnego, tj. przed 1 lipca 2019 r., w związku z czym klauzula odstępnego powinna wynosić nie 120 milionów euro a 200 milionów euro. Różnica jest dość znacząca.

Ogólnie rzecz biorąc „klauzula odstępnego” jest specyficznym postanowieniem zawartym w kontrakcie między klubem piłkarskim a profesjonalnym zawodnikiem, na mocy której taki piłkarz ma prawo do jednostronnego rozwiązania swojego kontraktu poprzez wpłatę określonej sumy pieniężnej w formie odszkodowania.

W Hiszpanii te kwestie usystematyzowane są przez art. 16 Dekretu Królewskiego 1006/1985 regulującego relacje między profesjonalnymi zawodnikami a jego pracodawcami. To właśnie królewski dekret wprowadza klauzule odkupu w kontraktach piłkarzy w Hiszpanii, pozwalające zawodnikom na przedterminowe rozwiązanie umowy z klubem właśnie poprzez wpłacenie ustalonej kwoty jako rekompensaty w celu jednostronnego rozwiązania umowy.

W futbolu za międzynarodowymi transferami stoją regulacje FIFA, a w szczególności Regulamin w sprawie Statusu i Transferu Zawodników (Regulations on the Status and Transfer of Players; dalej „RSTP”). Zgodnie z artykułem 1 RSTP „Niniejszy Regulamin ustanawia globalne i wiążące zasady dotyczące statusu zawodników, ich uprawnień do uczestnictwa w zorganizowanych rozgrywkach piłkarskich oraz ich transferu między klubami należącymi do różnych Związków”.

W związku z powyższym, FIFA odpowiada jedynie za transfery międzynarodowe, czyli w przypadku konfliktu na linii Atlético – Barcelona najważniejsza piłkarska organizacja nie będzie miała jurysdykcji.

W przypadku sprawy Griezmanna należy więc zastosować się do przepisów RFEF oraz Dekretu Królewskiego 1006/1985. W związku z tym, że przepisy międzynarodowe nie mają w tym przypadku zastosowania, jedyną opcją dla stołecznego klubu jest hiszpański wymiar sprawiedliwości z Sądem Najwyższym jako najwyższą instancją. Sprawa nie jest prosta, ponieważ Atlético będzie musiało pozwać piłkarza oraz Barcelonę i udowodnić, że piłkarz powinien rozwiązać swoją umowę, wpłacając 200 mln euro zamiast 120.

r.pr. dr Jakub Laskowski